تاریخچه:

جشن هولی یا «جشن رنگ‌ها» نام مراسمی است که هرساله، در ماه مارس میلادی و هنگام شروع فصل بهار در کشور هندوستان برگزار می‌شود. جشن هولی یا رنگ پاشی و آب بازی تعطیل رسمی در تمام هندوستان است. مردم در این زمان که مطابق تقویم هندی تعطیل رسمی است، پایان زمستان و آغاز بهار طبیعت را جشن می‌گیرند. در این جشن بر اساس یک سنت قدیمی، اهالی هر منطقه با پاشیدن آب و رنگدانه‌های پودری مخصوص به سوی یکدیگر و نیز اجرای موسیقی و رقص، به جشن و سرور و پای‌کوبی می‌پردازند. در این آیین شاد، همهٔ افراد اعم از زن و مرد و پیر و جوان و فقیر و پولدار شرکت می‌کنند و باور دارند که با فرارسیدن بهار، بار دیگر روشنایی بر تاریکی و خوبی بر بدی پیروز شده‌است. «جشن هولی» از اعیاد مهم مردم هند و نقطهٔ مقابل «جشن دیوالی» است که در آغاز فصل پاییز برگزار می‌گردد.

هولی در پایان زمستان جشن گرفته می‌شود در آخرین شب از زمستان، که ماه کامل است و معمولاً مطابق با اسفند ماه ایرانی می‌باشد. در بسیاری از مناطق، هولی دو روز طول می‌کشد. یکی از بزرگترین آداب و رسوم هولی سست شدن ساختارهای تشریفاتی است، که به طور معمول شامل سن، جنس، وضعیت، و طبقه‌ است. هولی شکاف گسترده بین طبقات اجتماعی را از میان می‌برد و هندوها را به هم نزدیک می‌کند. همه با هم، غنی و فقیر، زنان و مردان، از حضور یکدیگر در این روز شاد لذت می‌برند. علاوه بر این، هولی سختی‌های هنجارهای اجتماعی را کاهش می‌دهد. هیچ‌کس انتظار رفتار مودبانه ندارد… و در نتیجه، فضا پراز هیجان و شادی است.

هر سال، هزاران نفر از هندوها در جشنواره هولی شرکت می‌کنند. در انتظار روز بعد از ماه کامل در ماه فالگونا، یا اوایل ماه مارس، این مردان و زنان آماده هستند برای گسترش شادی. هولی اهداف بسیاری دارد. اولین و مهمترین هدف آن، جشن آغاز فصل بهار است. همچنین دارای هدف‌های مذهبی ست، بزرگداشت برنامه‌های زیادی که در اسطوره شناسی هندو است.

جشن هولی، جشن رنگ ها

برگزاری جشن هولی:

روز اصلی هولی اینگونه جشن گرفته می‌شود که مردم پودرها و آب های رنگی به هم پرتاب می‌کنند؛ و در شب هنگام، آتش به پا می‌کنند که به (سوزاندن هولیکا), یا چحوتی هولی (هولی کوچک) معروف است. بعد از این، دعا خوانده می‌شود. بر پا کردن آتش یادآور فرار معجزه آسا پراهلاد جوان است وقتی دمونس هولیکا خواهر هیرانیاکاشیپو او را درون آتش انداخت. هولیکا سوزانده شد اما پراهلاد، جانباز سرسخت خدای ویشنو بدون هیچ جراحتی فرار کرد به خاطر از خود گذشتگی اش.

آیین جشن دو روز است. در روز اول آتشی بزرگ در غروب یا شب هنگام روشن می‌شود. قبل ازآن، آتش بزرگ دیگری برروی مکانی که از قبل آماده شده روشن می‌شود و تمثالی از هولیکا که از خیزران و بوریا ساخته شده در حرکت دسته‌جمعی منظم به همراه خوانندگان و نوازندگان محلی به وسیلهٔ برهمن‌ها با تشریفات به محل منتقل می‌شود. تمثال در وسط تل آتش گذارده می‌شود و دستیار برهمن، هفت بار آن را طواف می‌کند و قبل از این‌که آن را آتش بزنند، اشعاری را در ستایش هولی می‌خوانند. مفهوم آن اشعار جملات زیر است:

«روشن کردن آتش به عنوان نمادی
از نابودی تمام شرهایی که در انسان وجود دارد
دعا به درگاه خدا برای رفاه و بهبودی بشر»
سپس مردم به خانه‌هایشان برمی‌گردند. در روز دوم از صبح زود تا ظهر بر سر و روی دوستان و خویشان گرد رنگ می‌ریزند یا با آب‌فشان آب‌رنگی می‌پاشند. اما مسن‌ترها گرد قرمز را به آرامی روی صورت هم می‌ریزند. مردم البته از رنگین شدن لباس‌هایشان ناراحت نمی‌شوند. در غروب همان روز، مردم شیرینی تعارف می‌کنند؛ دوستان سه‌بار همدیگر را در آغوش می‌گیرند و برای هم آرزوی خوشبختی می‌کنند و کودکان و نوجوانان برای ادای احترام بر پاهای بزرگ‌ترهایشان دست می‌کشند. در ایالت پنجاب، سیک‌ها مراسم هولاموهالا را یک روز بعد از مراسم هولی با شادمانی فراوان برگزار می‌کنند.

در سال های اخیر در کشورهایی که جمعیت بزرگی از هندوها در آنها زندگی می کنند نیز این مراسم برگزار می‌شود. اما جغرافیای تاریخی آن در هندوستان، نپال و پاکستان و کشورهای مجاور که جمعیت هندو در آن به چشم می‌خورد جشن گرفته می‌شود. بزرگترین جشن برای هولی در منطقه‌ای به نام براج اتفاق می‌افتد که به کریشنا خدای هندو مرتبط است. ماتورا، ویرینداوان، نانداگوان و براسانا. این مکان‌ها در طول جشن مقصد گردشگران بسیاری از سراسر دنیاست.