
اگر میخواهید که تجربه زندگی در بهشت را داشته باشید، به روستای لادیز سری بزنید این روستا در جوار کوه تفتان در شهرستان میرجاوه قرار گرفته است.

برای این که به روستای لادیز سفر کنید، باید ابتدا به شهرستان زاهدان رفته و از آنجا به میرجاوه و سر انجام با طی مسیری آسفالته خودتان را به این روستای بکر و زیبا برسانید. مصالحی که در ساخت ساختمان های این روستا به کار برده شده است، اغلب آجر و گچ و آهن است و این روستا از آن جهت که در دشتی وسیع مستقر شده، خانه های روستایی در آن به صورت متراکم وجود دارند که از خشت و گل و چوب در احداث آنها استفاده شده است. این روستا در 25 کیلومتری جنوب غربی شهر میر جاوه زاهدان و در شمال کوه شاه چنار قرار گرفته است.اکثر مردان و زنان این روستا لباس های بلوچی به تن میکنند. روستای لادیز که در قرن های اخیر به سکونتگاه دائمی تبدیل شده، قدمت چندانی ندارد و از ییلاقات بلوچ به شمار میآمده است. دین مردم روستا اسلام و مذهب اکثرشان تسنن حنفی است و به زبان بلوچی سخن میگویند. اگر بخواهیم که به ارتفاع این منطقه نسبت به سطح دریا اشاره کنیم، چیزی حدود 1200 متر با سطح دریا اختلاف سطح دارد. اگر در فصل تابستان به این روستا سفر کنید، مطمئنا با هوای بسیار گرمی روبه رو میشوید، اما در بیشتر فصل های سال، این منطقه آب و هوای خوب و مطبوعی دارد. این منطقه جزو مناطق گرم و خشک به حساب میآید.

اگر بخواهیم که از محصولات دیگر این روستا نام ببریم، باید به جو و علوفه و گندم اشاره نماییم که در این روستا کشت میشود و اکثر مردم روستا از طریق دامداری، تولید صنایع دستی و فعالیت های زراعی، خدماتی گذران زندگی میکنند و ازتولیدات دامی این روستا میتوان به فرآورده های لبنی و گوشت قرمز اشاره نمود. این روستا صادر کننده انواع محصولات باغی مثل گلابی، هلو و انار به کشورهای همسایه یعنی افغانستان و پاکستان است. زنان و دختران روستایی مانند مردانشان، سخت کوش و پر تلاش هستند. آنها کارهای سخت و طاقت فرسایی را دوشادوش مردانشان انجام میدهند. اکثر زنان و دختران این روستا مثل روستاهای دیگر کشور ما در اقتصاد خانواده نقش بسزایی دارند، برای مثال اگر در این روستا به گردش بپردازی، زنان و دخترانی را خواهی دید که به دور از هر گونه تجمل و به دور از هر گونه ادعا به بافت انواع قالی و سوزن دوزی های زیبا میپردازند تا بتوانند به همراه مردانشان در امر اقتصاد خانواده شرکت داشته باشند.

کسانی که به این روستا سفر کرده اند، حتما با من هم عقیده خواهند بود که جاذبه های گردشگری روستای لادیز، بیشمار است. جاذبه هایی که هم جزو جاذبه های طبیعی و هم جزو جاذبه های تاریخی به شمار میآیند. در زیر به برخی از مهم ترین هایشان اشاره میکنیم.
در این روستا رودخانه های فصلی زیادی وجود دارد که گردشگران برای گذران اوغات فراغت خود در فصل های مختلف سال به ویژه تابستان و بهار به اطراف این رودخانه ها که چشم انداز بی نظیری دارند، میروند.

اکثر خانواده های زاهدانی برای گذران تعطیلات و اوقات فراغت خود به آبشار لادیز که ترکیبی از آبشار و غار است و در نزدیکی غار آبی لادیز واقع شده است، میروند و خستگی کار هفتگی یا ماهانه خود را در کنار این آبشار زیبا به در میکنند و با روحیه ای شاداب و به دور از هر گونه استرس و دغدغه برای شروع هفته کاری جدید آماده میشوند.

اگر چه خشک سالی های زیادی در این چند سال اخیر در سیستان و بلوچستان شاهد بودیم، اما شاهد به جریان در آمدن آب از کف و دیوار و سقف غار لادیز نیز می باشیم. غاری که 15 کیلومتر طول دارد و در 10 کیلومتری شهر میرجاوه واقع شده است و زیبایی بی نظیری در طبیعت اطراف آن را میتوان شاهد بود. خانواده های میرجاوه ای و زاهدانی، روزهای تعطیل و در ایام خاص از سال برای تفریح و خوش گذرانی به این ناحیه میآیند، زیرا که درخان گز و پده و انواع گوناگون گیاهان علفی که در اطراف دهانه ورودی غار وجود دارند، منظره ای بسیار شگفت انگیز پدید آورده اند که زیبایی خاصی به این غار داده اند. همچنین اگر به بیشینه تاریخی این غار نگاهی بیندازیم، میبینیم که قدمت این غار به پیش از تاریخ بر میگردد. آبی که در کف این غار جریان دارد، از ریزش قطرات آبی که از سقف و دیوار این غار طبیعی به پایین میریزد، جمع می; شود و این جریان آب، دائمی است.

لادیزیان نامی است که گاری هیوم به آثار بر دست آمده از تحقیقات خود در نواحی لادیز و مشکید و بلوچستان نهاد. این تحقیقات که در سال 1966 -1967 میلادی در این نواحی انجام شد، توانست آثار و نمونه ابزارهای سنگی که متعلق به دوران پادینه سنگی بود را دراین نواحی کشف کند. بر اساس نتایج این تحقیقات، محققان به این نتیجه رسیدند که در زمان های قدیم یعنی در حدود 80 تا 100 هزار سال پیش در جنوب شرقی ایران، اجتماع های انسانی ساکن بوده اند.

میر جاوه را باید جزو مناطق مهم و حساس استان سیستان و بلوچستان به حساب آورد، زیرا که در نقطه صفر مرزی ایران با کشور پاکستان واقع شده است. مردان و زنان میان سال روستا نیز اغلب لباس های بلوچی به تن میکنند و این پوشش در بین اغلب روستاییان لادیز رایج است. غذاهای محلی روستای لادیز شامل تباهک، کباب تنورچه، شیلانج، شلو و حلوا خرما و کشک زرد است که بسیار خوشمزه و لذیذ هستند و بهتر است حتما امتحان کنید، حتی برای یک بار. زنان و دختران این روستا را میبینی که از لباس های محلی استفاده میکنند که رنگارنگ و زیبا هستند. همچنین آنان خود را با زیور آلات زیبایی میآرایند. از بازی های محلی این روستا میتوان به هفت سنگ بازی اشاره کرد. همچنین در مراسم مختلفی که در روستای لادیز برگزار میشود، علی الخصوص در عروسی ها موسیقی بلوچی واخته میشود.

کوه تفتان، کوهی است که در مجاورت روستای لادیز واقع شده است. کوهنوردان زیادی از سراسر کشور به این منطقه می; آیند تا به صعود از کوه تفتان بپردازند و از اماکن تاریخی و طبیعی و چشم انداز های زیبای این نواحی دیدن کنند.

قالی بافی، سوزن دوزی و گلیم بافی جزو صنایع دستی روستای لادیز به شمار میآیند. سوغات لادیز شامل لباس های بلوچی، انواع زیورآلات زنانه، سوزن دوزی، سکه دوزی، قالی، گلیم و ... است.

بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |




.png)